Miramar
“Aanschouw de zee”. Dat klinkt een beetje ouderwets misschien, maar het is de vrije vertaling van het woord Miramar, een samenvoeging van mirakel en mare (Latijn voor zee).
Miramar is de naam die de reislustige juffrouw Warners gaf aan de imposante collectie zeecuriosa die zij vanuit alle wereldzeeën en werelddelen heeft verzameld. Het is nu Zeemuseum Miramar.
De zee…
Toen wij (Hanneke en ik) afgelopen maart in Drenthe waren, ontdekten we een foldertje van Miramar. Omdat we allebei al lang geboeid zijn door het zeeleven, ons betrokken voelen bij zee-beschermingsorganisaties en een heel goede Omega 3 visolie-vervanging verkopen in onze webwinkel, zijn we afgelopen week opnieuw naar Drenthe gereden om het museum te bezoeken.
In Drenthe
Wat een aangename verrassing en wat een interessant verhaal van de grondlegster van het museum, mejuffrouw (wat ze tot haar overlijden op 86-jarige leeftijd bleef) Warners. Een dame die een fascinatie had voor het zeeleven en een missie om de schoonheid ervan toegankelijk te maken voor alle mensen.
Grappig is dat ze uiteindelijk neerstreek in het Drentse Vledder. Tussen de hunebedden en de hei vinden we daar juffrouw Warners’ ‘Wunderkammer’.
Wat een schoonheid
Hoe klein het museum ook is (het is de begane grond van een flinke woning), het biedt genoeg te zien en te bewonderen voor meerdere uren. Te weten dat één iemand dit allemaal verzameld heeft, en dan ook nog in een tijd waarin het beslist niet gebruikelijk was dat een vrouw alleen de wereld over trok, maakt wat mij betreft de verzameling des te imposanter.
Ontdekkingsreis
Misschien dat sommigen van u denken dat juffrouw Warners er een tamelijk milieu-onvriendelijke hobby op na hield. Ik bedoel nog niet eens het reizen, maar meer nog het verzamelen van schelpen en andere naturalia. Want tegenwoordig is dat in veel gevallen zelfs strafbaar. En terecht, wat mij betreft.
We zijn met z’n allen veel te veel doorgeschoten in het op grootschalige wijze exploiteren van de natuur. Daar heeft zo’n alleengaande juffrouw echt geen groot aandeel aan gehad. Sterker nog: het zou maar zo eens kunnen dat door Miramar meer mensen zich gaan bekommeren over het zeeleven en de wijze waarop wij daar mee omgaan.
In menig toeristenwinkel aan de Costa del Sol ligt een grotere hoeveelheid schelpen en zeesterren dan de collectie van juffrouw Warners groot is.
Onze eigen ontdekkingsreis
Wat mij altijd al geboeid heeft is hoe we de wereld, de zeeën en het universum en hun geheimen langzaamaan ontdekten en nog steeds ontdekken. Altijd door mannen en (gelukkig tegenwoordig ook steeds meer) vrouwen met een grote nieuwsgierigheid en doorzettingsvermogen.
Immers: het pad op weg naar vele ontdekkingen ging dwars tegen de weerstand in. Want weerstand zul je krijgen wanneer je de gebruikelijke opvattingen en mores ter discussie stelt.
Dat heeft juffrouw Warners ook ervaren toen zij dwars tegen alle kleinburgerlijkheid in op pad ging.
Hetzelfde zie ik in de trainingen die ik geef. Misschien dat u denkt dat een mindfulness– of compassietraining van een andere orde is dan het ontdekken van de natuur buiten ons. De ontdekkingen die we doen in een mindfulness- of compassietraining lijken misschien kleiner, maar vergen echt een grote nieuwsgierigheid en een bereidheid om de eigen standpunten en aannames te onderzoeken en herzien.
En onderzoek middels meditatie is de methode. Geduldig, zonder vooroordeel.
