Altijd les één

Van vaste structuur…

Toen ik zelf begon met het volgen van Tai Chi lessen, begin jaren ’90, volgde ik een cursus van 15 lessen, daarna nog 1 of 2, en ik kende de vorm*. Tenminste: van de buitenkant, de choreografie zeg maar…
Het was prima om zo les te krijgen. Afgebakende groep, termijn duidelijk, dus hup, vorm leren maar!

De nadelen van deze constructie werden me later pas duidelijk. Het eerste was dat je het idee kreeg dat je achter liep als je een les miste. Eigenlijk ging hier een nog fouter idee achter schuil, namelijk dat Tai Chi iets is dat je in een bepaalde tijdsspanne kunt leren. Zo van “cursus volgen en dan klaar”.

Het tweede was dat je nooit in kon stromen in een groep; er waren gewoon twee startdata per jaar.

…naar een open systeem

Toen ik later zelf les gaf, voerde mijn toenmalige leraar Rudy van Cuyk een open systeem in. Starten wanneer je wilt; de beweging oppikken op de plaats waar de lessen zijn gebleven en meedoen. Het was aan mij, als leraar, de uitdaging om uit te leggen waarom dit OK was en de mensen gerust te stellen in de frustratie die ik soms in de ogen zag.

Dit is een een hele goede oefening voor mij, als leraar, geweest. Het heeft mij bijvoorbeeld geleerd niet te focussen op de voortgang in het aanleren van de vorm, maar ook veel aandacht te hebben voor principes achter de bewegingen: ontspannen, ontspannen en nog eens ontspannen, en natuurlijk bewegen, als één geheel, ontspannen dus. 😉

Beide bovengenoemde nadelen zijn hiermee van de baan, en ik ben er zelf van overtuigd dat de lessen kwalitatief beter worden. Het gaat vaker over inhoud en minder vaak over vorm, in dit Tai Chi verband trouwens een mooie woordspeling…
Duurt het op deze manier langer om de vorm te leren? Misschien qua tijd wel, maar er zit direct verdieping in, dus ik denk dat het zelfs tijd oplevert.

Inhoud belangrijker dan vorm

Daarom geef ik nu zelf, in mijn eigen school Relax More, op dezelfde manier les, met een instroomsysteem. Een proefles is altijd mogelijk, en daarna starten dus ook. Iedere Tai Chi les is echt les één. In iedere Tai Chi beweging, voor- of achteraan in de vorm, vind je dezelfde principes terug. Datzelfde geldt voor de Qigong lessen.

En er is nog een aspect van belang: Tai Chi cursisten hebben ook een verantwoordelijkheid naar elkaar. Tai Chi is meer dan alleen een dingetje leren en dan naar huis gaan. We brengen het direct in de praktijk, al IN de les. De ‘oudere’ leerling dient de ‘jongere’ te helpen als dat gevraagd wordt, net zoals een oudere broer of zus een jongere helpt.

Tai Chi oefen je ook in de omgang met anderen

Vandaar ook dat de Chinezen een leraar Sifu (Shi-Fu) noemen, een term die bestaat uit twee karakters; de eerste betekent leraar, de tweede betekent vader. In de Tai Chi lessen trainen we lichaam én geest, én brengen we dit ook zoveel mogelijk in de praktijk. In een warme, ‘familiaire’ en vriendelijke omgeving, waarin ontdekken en leren gefaciliteerd worden.

Daar kun je nooit vroeg genoeg mee beginnen, en het is ook nooit te laat. Prima redenen dus om in te stromen wanneer je kunt. Proefles?

* De vorm: een serie van langzame bewegingen, die je vast wel eens gezien hebt op een film over China, waar ‘s ochtends vroeg in het park mensen langzame bewegingen staan te doen. Dát is waarschijnlijk een Tai Chi vorm geweest.
Prettig om te doen, leerzaam, goed voor lichaam en geest. En bij Relax More te leren…