Recent verscheen een mooi onderzoek over het effect van Tai Chi op vier chronische aandoeningen: borstkanker, arthritis, hartfalen en chronisch obstructief longlijden (COPD).
Opzet
De onderzoekers hebben hiervoor een meta-analyse gedaan van een groot aantal studies over dit onderwerp. Ze stelden m.b.v. gevalideerde schalen kwalitatieve en kwantitatieve criteria op.
Zo is een studie met een klein aantal deelnemers, of met een minimale controlegroep, niet zo veelzeggend. Deze vielen dus af. Ook studies waarbij de vraagstelling niet duidelijk genoeg was, of waarbij de aandoeningen van de deelnemers niet specifiek genoeg omschreven waren, vielen af. Ook de doublures (meerdere publicaties over één onderzoek) werden uitgefilterd. Uiteindelijk bleven 33 studies over, die uitgebreid zijn onderzocht.
T.a.v. de Tai Chi interventie werd ontdekt dat de Yang stijl (een zachte en vloeiende stijl, die o.a. bij Relax More wordt beoefend) het vaakst werd toegepast. De tijdsduur en -spanne die werd besteed aan Tai Chi varieerde van 6 tot 24 weken, waarbij de meeste studies over 12 weken gingen. Meestal ging het om sessies van 30 tot 90 minuten (meest: 60 minuten) en een frequentie van 2 tot 3 maal per week.
Controle vond over het algemeen plaats met een wachtlijstgroep; een groep mensen met dezelfde problemen als de deelnemers, maar die niet de Tai Chi interventie kregen aangeboden. Er waren echter ook controlegroepen die een andere lichaamsgerichte interventie kreeg aangeboden, zoals wandelen, hydrotherapie, wellness stretching of aerobics oefeningen.
Een beperking is dat alleen Engelstalige onderzoeken zijn beoordeeld.
Resultaat
Het resultaat van deze meta-analyse is dat Tai Chi een verbetering laat zien, of minstens een tendens tot verbetering, van een aantal fysieke prestatie-indicatoren, waaronder de 6 minuten wandeltest, de ‘sta op en wandel‘-test en spierkracht (knie-extensor) bij nagenoeg alle onderzochte chronische aandoeningen. Daarbij verbeterde door Tai Chi een aantal ziekte-specifieke symptomen zoals pijn en stijfheid (bij arthritis) en de kwaliteit van leven in het algemeen.
Tai Chi leverde betere resultaten op dan de andere lichaamsgerichte interventies.
Mooi is dat de onderzoekers duidelijk maken dat Tai Chi geen echte spiertraining is, maar dat Tai Chi veelzijdiger (‘multi-facated’) is, omdat ook lichaamshouding en balans geoefend worden. Zodoende kan het effect van Tai Chi groter zijn of beter merkbaar in het leven dan het effect van geïsoleerde krachttraining.
De onderzoekers stellen:
- Het is het overwegen waard om Tai Chi voor te schrijven bij mensen met multimorbiditeit (aan meerdere [in dit geval chronische] ziekten lijden)
- Tai Chi is een geschikte oefening om de fysieke prestaties van mensen van middelbare en oudere leeftijd te verbeteren
- Tai Chi kan een complementaire therapie zijn in sommige chronische ziekten
De samenvatting van het artikel is hier in te zien; het volledige artikel ligt ter inzage in onze zaal.
Nabeschouwing
Fijn om weer eens een serieus artikel te zien, waarbij op wetenschappelijke wijze gekeken wordt naar een aantal onderzoeken die naar Tai Chi gedaan zijn. In het artikel van ruim 10 pagina’s en anderhalve pagina referenties staan de effecten gedetailleerder en meer per aandoening beschreven dan ik hierboven doe. En dan blijken ook weer de bedenkingen die je moet hebben (en die de onderzoekers ook benoemen!) bij dit soort onderzoeken: dat de onderzochte aantallen altijd kleiner zijn dan je graag zou willen om echt harde uitspraken te doen.
Evengoed zijn de trends duidelijk genoeg, en gelukkig in overeenstemming met mijn persoonlijke ervaringen, zowel bij het zelf oefenen als bij het doceren van Tai Chi.
Ik ben overigens benieuwd naar anders-dan-Engelstalige meta-analyses van onderzoeken naar de effecten van Tai Chi…
