Ik kreeg recent een artikel van de Washington Post toegestuurd. Het behandelt een belangrijk thema én misverstand over mindfulness, namelijk dat je op een aandachtige manier betrokken kunt zijn bij de maatschappij, en dat mindfulness dus niet bekent dat je vlucht in een roze wolk.
In dit geval gaat het over de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Ik vertaalde een aantal belangrijke passages en heb het geheel wat bewerkt om het leesbaar te houden.
Ja, je kunt mindfulness beoefenen en toch betrokken zijn bij de verkiezingen
Origineel door Colby Itkowitz, 16 maart 2016
Voor veel Amerikanen is mindfulness een manier om wat meer kalmte en rust in hun leven te ervaren. De huidige verkiezingscampagne is daarbij een uitdaging, want ontregelende emoties van het andere eind van spectrum, zoals boosheid, frustratie en angst, tieren welig.
Genoeg om iedereen die mindful probeert te blijven, weg te laten kijken van deze gekmakende presidentsrace om zo de innerlijke rust te bewaren en te voorkomen dat men gek wordt.
En dat is nu precies waar deze mindfulnessbeoefenaren het mis hebben.
Aanwezig zijn
Mindful zijn vraagt om aandacht te hebben voor gedachten en gevoelens zonder oordeel. Het gaat over aanwezigheid brengen naar het huidige moment. Het is niet bedoeld om een instrument te zijn om je terug te trekken uit de wereld. Feitelijk is het doel om mensen die anders snel afgeleid zouden zijn door hun gepieker en angsten, beter om te laten gaan met anderen. Echte mindfulness voedt dus op een positieve manier politieke participatie!
Boeddhistisch leraar Ethan Nichtern: “Het is een kortzichtig idee om politiek te vermijden. Feitelijk betekent mindfulness dat je met een open hart in contact blijft met de mensen die het niet met je eens zijn. Het zou mensen dus meer betrokken moeten laten zijn bij alle aspecten van het dagelijks leven.”
Een lesje maatschappijleer dat Zen-priester Rev. Angel Kyodo Williams al jaren verkondigt. Zij stimuleert de ‘wellness-sector’ om betrokken te zijn bij politieke ontwikkelingen. “Ieder idee dat deze sector dat niet zou hoeven is een pervertering van-, en toont onvoldoende begrip aan van wat het betekent om mindful te zijn.”
“Het doel van mindfulness is niet om alleen maar stress te verminderen an sich. Het doel is de ruis in onze geest, die ons verhindert om de zaken helder te zien, te verminderen. Hierdoor kunnen we effectiever de uitdagingen van het leven beantwoorden en beter betrokken zijn bij de maatschappij,” aldus Williams.
Commercie en stress
Mindfulness is vercommercialiseerd in Amerika en aangepast aan de toegenomen individualisering. Het wordt gebracht als een manier om overwerkte en gestresste mensen bij zichzelf te laten komen en, soms letterlijk, op adem te laten komen. Maar er is ook een element van verbondenheid en onderlinge afhankelijkheid, dat verloren gaat bij deze benadering; het begrip dat je woorden en daden een effect hebben op de maatschappij. En dat je, als burger in deze wereld, een verantwoordelijkheid hebt.
Dat betekent bijv. in de huidige Amerikaanse presidentsverkiezingen dat mensen die mindfulness beoefenen in staat zouden moeten zijn deel te nemen aan het debat zónder meegesleept te worden in de hysterie. Om dus de dialoog te blijven voeren, in plaats de emotie te laten leiden.
Een mindful politicus
Je kunt zelfs mindfulnessbeoefenaar zijn én politicus. Tim Ryan (Ohio) is hiervan een mooi voorbeeld. Hij begeleidt meditaties op Capitol Hill en heeft zich ingespannen voor wetgeving om mindfulness op scholen te introduceren en aan veteranen met post-traumatische stress aan te bieden.
Ryan begrijpt wel waarom veel mindfulnessbeoefenaren politiek als een overbodige stressor beschouwen. Het haantjesgedrag in de politiek is tegenstrijdig aan de houding van nederigheid uit het Boeddhisme, waar het gedachtegoed vandaan komt. Het verbale – en tegenwoordig zelfs fysieke – geweld in deze verkiezingsrace, de diepe gespletenheid die hij veroorzaakt en de intolerantie die zo publiek is, zijn zeer zeker stresserend. En zelfs Ryan moet toegeven dat hij niet immuun is voor oververhitting in het huidige politieke discours.
Maar hij heeft geleerd die emoties te herkennen en op een bruikbare manier te kanaliseren.
“Als er iets gebeurt dat politiek gezien niet is zoals jij zou willen, dan kun je natuurlijk doordraaien of boos worden. Die emoties zijn echt op dat moment. Maar de vraag is of je, als je dat waarneemt, die emotie met je op de loop laat gaan,” zegt hij.
Angst als drijvende kracht
Williams, die Afro-Amerikaans is, kan, ondanks dat ze het er niet mee eens is, de tegenstand tegen President Obama begrijpen. En dat schrijft ze toe aan haar mindfulness. Ze is in staat de aan Obama gerichte woede te zien door de ogen van de mensen die bang zijn voor de veranderingen in Amerika. Het is dezelfde angst die drijvende kracht is achter de campagne van Donald Trump.
“Er verandert veel in dit land en ik kan begrijpen dat je dat niet leuk vindt, als je opgroeide met andere ideeën over wat je land was en waar het voor stond… dat is normaal, menselijk en dient gerespecteerd te worden,” zegt ze. “Als ik weerstand bied aan het gevangen worden in de angst en afschuw voor hun woorden, kan ik dieper kijken en zien welk lijden daar achter zit. Dát is waar mindfulness voor mij over gaat.”
Mindfulness is NIET iets vermijden
Williams geeft aan dat ze een toename waarneemt van neiging van de mindfulness-gemeenschap om zich af te keren van de toegenomen polarisering van deze campagne. “Maar vermijden is géén deel van de mindfulness-beoefening.”
Volgens Nichtern hebben protesterenden bij de bijeenkomsten van Trump steeds een unieke kans om mindfulness te tonen. Je kunt dit politieke jaar zien als een kans om te tonen wat het is om in de wereld te staan met een houding van compassie en wijsheid, in plaats van angstig en vol haat.
En te begrijpen dat het demoniseren van anderen mindless en onproductief is.
Lees hier het artikel, op de site van de Washington Post
Foto: Michael D Beckwith on Unsplash
