Een mindfulness-verdiepingstraining?
Toen ik voor het eerst hoorde van een Mindfulness-verdiepingstraining, genaamd (Zelf)compassietraining, een aantal jaren geleden, had ik wel wat sceptische gedachten. Zo van “hm, zou dat geen commerciële truc zijn?” Er zijn immers al een aantal mindfulness-variaties, waarvan ik lang niet altijd het nut inzie.
Niet de eerste de besten?
Toen ik echter de namen zag die als ontwikkelaars aan deze training verbonden zijn (Frits Koster en Erik van den Brink), ben ik toch verder gaan kijken en lezen. Frits en Erik zijn wat mij betreft uit het goede meditatie- en mindfulnesshout gesneden. Voor mij reden dus om me op te geven voor een kennismakingstraining bij hen om me nader te oriënteren.
De rest is geschiedenis, want inmiddels heb ik al een flink aantal compassietrainingen mogen verzorgen. Hieruit mag je afleiden dat hetgeen ik op de compassie-pagina’s schrijf ook werkelijk meen.
De (zelf)compassietraining is inderdaad een verdiepende training, die heel mooi aansluit op de MBSR-/mindfulnesstraining. De MBSR training, die daarmee dan ook als een basistraining gezien mag worden. ‘Basis’, aan de ene kant in de betekenis van ‘beginner’, aan de andere kant in de betekenis van ‘fundamenteel’, dus nodig om zinvol aan een vervolg te kunnen deelnemen.
Verdiepend en ervaringsgericht
De compassietraining is net als de mindfulnesstraining een ervaringsgerichte training. De oefeningen zijn gericht op het doen groeien van acceptatie en verbondenheid met onszelf en met anderen. Aan de hand van zelfonderzoek wordt aan eigen ervaring getoetst wat heilzaam is en wat niet.
En dat is leerzaam, want dat doen we niet vaak. De resultaten van de training laten zich het best zo omschrijven:
- Deelnemers krijgen inzicht in elementen uit de westerse en boeddhistische psychologie die betrekking hebben op de beoefening van compassie
- De meditatievaardigheden breiden zich uit met technieken die helpen om lijden onder ogen te zien en te accepteren / reguleren
- Deelnemers krijgen inzicht in de gelaagde opbouw van het brein, leren begrijpen waarom we ons soms zo machteloos voelen, hardvochtig of weinig compassievol gedragen, en kunnen dit koppelen aan deze opbouw
- Het zorg- en kalmeringssysteem wordt versterkt
- Deelnemers leren praktische oefeningen om e.e.a. toe te passen in het dagelijks leven
Deze beknopte samenvatting van resultaten beschrijven de waardevolle aanvulling op de kennis en ervaring uit de mindfulnesstraining, alsmede een mooie aanvulling van meditatietechnieken.
En wat training in zelfcompassie NIET is…
- Zelfzuchtig
- Een weg naar luiheid
- Positief denken of affirmeren
- Alleen betekenisloze woorden
- Het creëren van een suikerlaagje
- Een ‘beklag- en medelijden-feestje’
- Een ‘feel good’ oefening
- Vermoeiend
- Dwingend
O ja, het kunnen allemaal valkuilen zijn, maar de kunst is er niet in te trappen. Daar besteden we tijdens de training ruimschoots aandacht aan…
Zelfcompassie is niet voor watjes…
En ook niet ZWAAR
In de compassietraining hebben we aandacht hebben voor lijden, voor het omgaan met de onvermijdelijke tegenslagen in het leven en gaan we thema’s als pijn, onze levensgeschiedenis, dankbaarheid en vergeving niet uit de weg. Toch betekent dit niet dat het allemaal kommer en kwel is.
Integendeel: juist het niet willen aanvaarden van de realiteit van het leven maakt het zwaar. Bij de beoefening van zelfcompassie ontstaat vaak een opmerkelijke lichtheid en ruimte.
Hoe zelfcompassie effect heeft op mensen bezingt Harry Jekkers prachtig in “Ik hou van mij”…
Het abstract van het onderzoek kun je hier vinden,
het hele onderzoek ligt ter inzage in onze zaal.
